รีวิว Ponyo

รีวิว Ponyo คือชื่อของปลาทองเล็กที่โซซึเกะให้ชื่อ ดูเหมือนว่าเธอชอบชื่อนี้มาก พอๆ กับที่ชอบโซซึเกะ แม้เธอจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่เกิดในทะเล มีแม่ตัวใหญ่ยักษ์ที่เป็นเจ้าแห่งสมุทร มีพ่อที่เคยเป็นมนุษย์และไม่ยอมให้เธอออกไปเที่ยวเล่นที่ไหน แต่เธอกลับใคร่จะเป็นมนุษย์หลังจากได้พบกับโซซึเกะ ด้วยพลังอำนาจจากความที่เธอเป็นลูกสาวเจ้าสมุทร ประกอบกับการได้กินเลือดมนุษย์เข้าไป ทำให้เธอมีพลังมหาศาลอย่างที่ตัวเธอก็มิอาจคาดคิด ประกอบเธอเกิดทำน้ำอมฤตทะลึกกระจายสู่ท้องทะเล มันจึงส่งผลต่อเรื่องราวที่ใหญ่โตขึ้นมาในภายหลัง

ในที่สุด ก็ได้เรื่องแล้ว เกี่ยวกับชื่อของ Ponyo ว่าจะอ่านอย่างไรดี สรุปว่าเป็น โปเนียว หลายคนบอกว่ารู้ภาษาญี่ปุ่นและยืนยันว่าออกเสียงอย่างนั้น โอเค โปเนียวก็โปเนียว แม้ในความรู้สึกผม เป็นการอ่านให้เข้ากับเสียงสระไทยเท่านั้น ถ้าฟังเสียงในหนัง ก็จะออกประมาณ โป-นโย เอาเป็นว่า หยวนๆ ก็ได้ว่าอ่าน โปเนียว ละกันครับ มิยาซากิหยิบเอาเนื้อหาเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมอันสกปรก ที่เกิดจากความเจริญของมนุษย์ เข้ามาพูดถึงด้วยอีกครั้ง ขยะเต็มชายฝั่ง คราบน้ำมันที่มาจากเรือประมง บอกให้เราตระหนัก เรากำลังทำร้ายทะเลและสิ่งมีชีวิตในนั้นอยู่ สึนามิ เป็นมหันตภัยที่คนญี่ปุ่นคุ้นเคยพอๆ กับแผ่นดินไหว ก็ถูกหยิบยกขึ้นมาใช้ น้ำทะเลที่เอ่อล้มเพิ่มระดับจนท่วมแผ่นดินที่อยู่อาศัยของมนุษย์ เข้ากับสภาวะโลกร้อนที่หลายคนพูดถึงอยู่

โซซึเกะเรียกว่าเธอเป็นปลาทอง ด้วยลักษณะที่คล้ายๆ แต่เป็นปลาที่มีหน้าจึงไม่เหมือนกับปลาทั่วไป แถมยังมีเวทมนตร์เสียด้วย เป็นเรื่องที่พบได้ในอะนิเมะในหลายๆ เรื่องของมิยาซากิ โปเนียวมีน้องที่มีลักษณะเหมือนเธอจำนวนมากมาย แต่ไม่มีตัวไหนที่จะมีเวทมนตร์ได้เหมือนอย่างเธอ น้องๆ รักเธอมาก เชื่อฟังเธอทุกอย่าง พร้อมช่วยเหลือทุกเมื่อ นี่ความสัมพันธ์แบบพี่ๆ น้องๆ ส่วนโซึเกะ ขณะที่อยู่ที่โรงเรียน ก็เนื้อหอมอยู่ไม่น้อย เป็นที่สนใจของเด็กผู้หญิงอยู่ถึงสองคน ขณะที่โปเนียวไม่ชอบเด็กผู้หญิงเอาเสียเลย

ส่วนความสัมพันธ์แบบพ่อแม่ลูก เราจะพบได้ในครอบครัวของโซซึเกะ ที่มีลิซ่า (ริสะ) แม่ที่ค่อนข้างมุทะลุอยู่สักหน่อย แต่เธอก็ทำหน้าที่แม่ได้ดี พอๆ กับทำงานดูแลคนชราอย่างแข็งขัน มีพ่ออย่างโคอิจิ ที่รักภรรยาและลูก แม้จะต้องออกไปทำงานประมงเป็นระยะเวลาหลายวัน อีกครอบครัวหนึ่งก็คือ ครอบครัวประหลาดของพ่อที่เคยเป็นมนุษย์ ผู้ไม่ยอมให้ลูกห่างกาย แม่ที่เป็นเจ้าสมุทร ที่รักและใช้เหตุผลในการเลี้ยงดูลูกน้อย ส่วนความสัมพันธ์ในทางอื่นก็เช่น หญิงชราทั้งหลายในบ้านคนชรา ผ่านชีวิตมามาก รักและเอ็นดูโซซึเกะ มักจะให้คำแนะนำจากความเชื่อและประสบการณ์ที่ยาวนานแก่คนรุ่นหลาน ซึ่งประสบการณ์ยังไม่เยอะ แต่ก็มักจะไม่เชื่อในสิ่งที่คนแก่พูด เหมือนอย่างที่คุณยายโทกิบอกให้เอาโปเนียวกลับลงสู่ทะเล มิฉะนั้นจะเกิดสึนามิ แต่ด้วยความรักที่มีต่อโปเนียว เด็กชายจึงไม่เชื่อฟัง

นอกจากโปเนียวจะสื่อสารเรื่องราวเกี่ยวกับครอบครัว และสิ่งแวดล้อมแล้ว อีกสิ่งที่เด่นไม่แพ้กัน ก็คือ แง่คิดทางปรัชญา อะนิเมะเรื่องนี้เอ่ยถึง การยอมรับในตัวตนของอีกฝ่าย และการเลือกที่จะเป็นในสิ่งที่ต้องการโดยต้องแลกกับการสูญเสียบางอย่าง ทั้งสองสิ่งถูกกล่าวถึงอยู่ในช่วงหลัง จึงพบว่า โปเนียวไม่ได้เป็นเพียงอะนิเมะใสๆ ของเด็กวัยห้าขวบ แต่ยังมีแง่มุมที่ลึกซึ้ง มันจะมีมากกว่าจะเป็นอะนิเมะสำหรับเด็กนั่นเอง

รับชมตัวอย่าง : รีวิว Ponyo